Dag 18: Monte di Fo (provincie Toscane) – Firenze (provincie Toscane)

Gisteren waren we op tijd 'binnen'. We hadden dus rustig de tijd voor de dagelijkse activiteiten: onze halve liter, een doucheke met ijskoud water voor onze benen, wat rust en een wasje. Jan, cleaning manager, ontfermde zich over deze taak, terwijl Willy druk bezig was met het ritverslag. Om 16 uur begon de wasbeurt en om 19.30 uur was Jan nog steeds bezig met jetons om te drogen. Tot een Hollandse hem uitlegde hoe het moest. Intussen deed Willy een klapke met een koppel uit  Herzele.
We aten binnen, want 800 m hoog was het niet zo warm meer. Bovendien begon het later op de avond te regenen. We aten minestrone soep als voorgerecht, gegrilde kip als hoofdgerecht, citroensorbet als dessert. We dronken water en wijn en daarna een afzakkertje. Op het einde van de maaltijd raakten we opnieuw aan de praat met onze Oostvlaamse buren. Zij waren vroeger werkzaam in de horeca. Na enige tijd zei de vrouw tegen Jan: "Gij stond zeker in het onderwijs," waarop Jan affirmatief antwoordde. Willy vroeg of ze ook wist aan welk studiejaar hij les gegeven had. "Het zesde leerjaar," schatte ze. Willy alludeerde dat dit te hoog gegrepen was. Jan vertelde dat hij Kevin, Willy's zoon, toch had leren voetballen. In Willy zag de vrouw een ambtenaar bij financiën. Jan wou Willy, bij wijze van toneel, opvoeren als ambtenaar bij financiën op bezoek bij de Oost-Vlamingen. Maar de rol paste helemaal niet bij Willy, want hij is geen uitzuiger, wel een gewezen bankier. Een gulle schenker dus.

's Nachts heeft het goed geregend en bij het ontwaken, bereidden we ons al voor op de eerste bui. Het ontbijt was heel pover. De vriendelijke campinguitbaatster van gisteren, rekende vanmorgen af met haar vork. Maar haar haring braadde niet: beloofd is beloofd. (Achteraf bekeken, had ze de was niet aangerekend.)

Om 9 uur vertrokken we onder een dreigende hemel. De rit begon met een 15 km lange afdaling. Een kolfje naar de fiets van Il Falco.
We waanden ons eerst nog niet in Toscane, maar toen we Firenze naderden veranderde dat.
In een piepklein dorpje kochten we ons middagmaal.
Over golvende wegen, maar toch langzaam dalend (1.100 meter dalen), bereikten we op de middag Firenze. We hadden de avond voordien een hotel geboekt met korting.
Opnieuw verdeelden we het werk: Jan navigeerde naar het hotel, terwijl Willy naar de bella signorinas keek.
Op het aangegeven adres aangekomen, werden we doorverwezen naar een ander hotel, iets verderop.
Terwijl Jan douchte (in een badkamer van 1,40 m of 1,20 m met daarin een lavabo, een bidet, een wc en een inloopdouche), dekte Willy de tafel.
We rustten wat en gingen daarna de stad in. Firenze kan je natuurlijk niet in een paar uur bezoeken, maar we kregen een eerste indruk van deze rijke kunststad met zijn Renaissance kunstwerken.
Ons hotel ligt op amper enkele honderden meter van de Duomo (kathedraal) en de Battistero (doopkapel). Wij liepen door naar de Piazza Santa Maria Novella. Van daar gingen langs de Arno rivier tot aan de Ponte Vecchio. Via het Piazza della Signora en Palazzio Vecchio keerden wij terug.
Intussen hadden we zware benen van het slenteren. We wandelden richting hotel voor een laatste update van het reisverslag en het versturen van de foto's.

Straks gaan we nog een - deze keer echte - pasta eten. Daarna kruipen we vroeg in bed voor de komende, pittige ritten richting Assisi.

Ritgegevens
Aantal km: 50
Gemiddelde: 20,8 km/uur
Hoogtemeters: 471

Willy laadt zijn zakken om nog vlugger te kunnen dalen

Toscane

Toscane

Fiesole

Firenze vanuit Fiesole

Ons middagmaal in een hotel in Firenze

Firenze

Firenze

Ponte Vecchio

De trui voor de beste 65 plusser

Firenze

Firenze

Firenze

Firenze