Ik mocht m'n kamer kiezen: één met een privé douche op de gang of één met een douche in de kamer zelf. De keuze was vlug gemaakt, want de eerste kamer was vijftien euro goedkoper.
Ik was nog wat achter met mijn 'administratie', doordat ik het niet altijd kon doorsturen. Ik moest alles opnieuw intypen. Eerst ging ik een fris pintje drinken en dan ... aan het werk! Tussenin ging ik even mozzarella met enkele sneetjes prosciutto eten. Omdat het zo lekker was, heb ik me nogmaals op hetzelfde getrakteerd.
Deze morgen, bij het ontwaken, kraaide mijn haan. Zo wist ik dat Pino aan de lijn was. Hij was heel bezorgd. Het was alsof hij me tele-geleid naar Potenza zou brengen.
Na 5 km fietsen, trok ik het gebergte in, met felle tegenwind. Wolken trokken traag over de bergen. Ik vreesde dat ik regen zou krijgen, maar het bleef gelukkig droog. Het werd weer heel warm. Het bewijs: ik dronk vandaag 2 liter cola en 2 liter water.
Mijn tocht ging vandaag door het Basilicata gebergte. Het hoogste punt van dit gebergte is de Serra Dolcedorme, met zijn 2 267 m. Maar daar moest ik niet over. Het gebergte is een onderdeel van de Apennijnen, de ruggengraat van het Italiaanse vasteland, met een lengte van 1 350 km en een breedte van 30 tot 250 km. Het hoogste punt van de Apennijnen is de Corno Grande (2 912 m).
Het was een fantastische rit: heel mooi, wel zwaar. 's Middags, na 47 km, had ik al 861 hoogtemeters.
Maar het venijn zat in de staart. Of moet ik zeggen: de kers op de kaart moest nog komen.
In de namiddag klom ik tot 825 m hoogte. Tijdens de afdaling, wist ik niet meer waar ik was. Ik hoopte dat ik niet de verkeerde weg had genomen, want omkeer maken zou een verschrikking zijn. Mijn 'begeleider' vroeg al waar ik zat, maar ik kon alleen antwoorden: "Ik weet het niet."
Ik hoopte dat ik door het dal richting Potenza zou gaan, maar dat was verkeerd gedacht: de volgende klim ging tot 845 m. Daarna ging het in dalende lijn naar onze plaats van afspraak, 2 km voor Picerno. Daar zouden we elkaar ontmoeten en iets drinken.
Pino zat mij met zijn vriend op te wachten. Wat een ontmoeting! Maar de bar was gesloten. Guiseppe, Pino voor de vrienden, stelde voor om de laatste 20 km aan te vatten. Het klimwerk bleek nog niet voorbij! We moesten nog 6 km klimmen, tot een hoogte van 875 m.
Om 18 uur waren we in Potenza, dat - zoals vele dorpen en steden in Italië - op een hoogte ligt.
Hij stelde onmiddellijk zijn huis voor alsof dat het mijne was. Zijn dame moest nog werken en terwijl ik hier aan het typen ben, bereidt zij het avondmaal.
Zo, hier eindigt mijn reis per fiets. Wat volgt, weet ik niet. Eventueel probeer een vliegtuig te boeken voor donderdag. Als dat niet lukt, zal ik terug moeten keren met de fiets.
Ritgegevens
114 km
2 449 hoogtemeters
Proficiat vadertje! Mooi parcours, knap staaltje. Geniet ten volle!
BeantwoordenVerwijderenEen heel dikke proficiat! Doel bereikt. En het stuk dat je eraan breide was zeker niet het gemakkelijkste. Heel zeker weer een nieuwe ervaring.
BeantwoordenVerwijderenEn een grote dankjewel aan Griet en Ruben voor het avondwerk. Het is zo leuk dat we alles met verhaal en foto's dag na dag kunnen volgen.
Amigo ,
BeantwoordenVerwijderenProficiat, wat een slotetappe. Respect voor zo ne "ouden".De foto's van de laatste ritten doen mij watertanden. De lengte en de zwaarte van de ritten echter niet. Die laatste rit, man,man, man... puur op adrenaline zeker. Eet en drink maar goed bij Pino zodat je sterk genoeg bent om terug te keren.
Tot binnenkort voor de straffe verhalen.
proficiat jan voor de geleverde inspanning je kan het nog hé op je 65ste geniet er nog maar van en tot binnenkort lut.
BeantwoordenVerwijderenDikke proficiat met je prestatie. Het was fijn om jou en Willy te volgen en de mooie foto's te bekijken. Ook bedankt aan Ruben om alles zo vlug op de blog te plaatsen.
BeantwoordenVerwijderenDe bergprijs heb je ditmaal na die laatste rit zeker verdiend, kom de trui hier maar halen ;-)
Veilige terugreis en tot later. Pantani
Respect Jan !
BeantwoordenVerwijderenLDL